اسناد فاش می‌کنند که EPA عجله کرد تا تأییدیه dicamba 2020 را علی‌رغم نگرانی‌های علمی صادر کند

اعتبار: United Soybean Board

دیکامبا در سال 1967 به کشاورزی آمریکا معرفی شد، اما هرگز به طور گسترده در ماه های گرم استفاده نشد، زیرا به خوبی شناخته شده بود که این ماده شیمیایی می تواند تبخیر شود و با افزایش دما در فواصل طولانی حرکت کند. تبخیر زمانی است که ذرات دیکامبا طی چند ساعت یا چند روز پس از استفاده از علف‌کش از مایع به گاز تبدیل می‌شوند و عملاً به ابرهای علف‌کش تبدیل می‌شوند و باعث آسیب سطح چشم‌انداز می‌شوند.

دیکامبا همچنین مستعد رانش در باد دور از جایی است که در آن اعمال می شود. همچنین، می تواند به عنوان رواناب در طول رویدادهای بارانی به داخل گودال های زهکشی و توده های آب حرکت کند.

مونسانتو، همراه با غول شیمیایی BASF، فرمول‌بندی‌های جدیدی از علف‌کش‌های dicamba را معرفی کرد که به گفته آن‌ها فرّار نخواهد بود، و کشاورزان را تشویق کردند تا محصولات تازه‌ای که مونسانتو را مقاوم به dicamba است بخرند. کشاورزانی که دانه‌های تخصصی را خریداری می‌کردند، می‌توانستند کامبا را روی مزارع بپاشند در حالی که محصولات در حال رشد بودند و علف‌های هرز را از بین ببرند، اما نه کالاهای گرانبها. این سیستم منعکس کننده سیستم “Roundup Ready” علف کش های مبتنی بر گلایفوسیت بود که مونسانتو مدت هاست به کشاورزان فروخته بود تا در ترکیب با ذرت، سویا و سایر محصولات اصلاح شده ژنتیکی مقاوم به گلیفوسیت استفاده شود. شرکت ها متعهد شدند که با از دست دادن اثربخشی گلایفوسیت، کشاورزان می توانند از dicamba برای مقابله با علف های هرز سرسخت مقاوم استفاده کنند.

“این واقعاً تماس در مورد میزان خسارت است که ما می توانیم بپذیریم. – Jan Matuszko، EPA

EPA برای اولین بار نسخه‌های dicamba را تأیید کرد که احتمال کمتری دارد که از هدف تولید شده توسط Monsanto و BASF برای فصل رشد 2017 خارج شوند. از آن زمان، dicamba میلیون ها جریب خسارت به محصول وارد کرده است و موضوع چندین پرونده قضایی بوده است. اسناد کشفی که در این دعوی قضایی به دست آمد نشان داد که شرکت‌ها می‌دانستند که کشنده‌های علف‌های هرز dicamba آنها احتمالاً منجر به آسیب رساندن به محصول هدف می‌شود.

برای سال‌ها، بایر و BASF عوامل دیگری غیر از علف‌کش‌های خود، از جمله مواد شیمیایی قدیمی‌تر را عامل این خسارت می‌دانند.

در فوریه 2020، یک هیئت منصفه فدرال در میسوری به بزرگترین کشاورز هلو ایالتی 265 میلیون دلار برای خسارت وارده به مزرعه خود اعطا کرد، اگرچه بعداً یک قاضی فدرال این مبلغ را کاهش داد. سوابق دادگاه نشان می دهد که BASF و Bayer 15 میلیون دلار خسارت جبرانی را تقسیم کردند و بایر و بادر خسارت تنبیهی را برای مبلغی محرمانه تسویه کردند. در ژوئن 2020، بایر اعلام کرد که یک تسویه حساب 400 میلیون دلاری با تولیدکنندگان سویا را که به دلیل جابجایی غیر هدف آسیب دیده بودند، اعلام کرد.

EPA با استفاده از قانون فدرال حشره کش، قارچ کش و جونده کش، dicamba و سایر آفت کش ها را تنظیم می کند. قانون، آژانس را ملزم می‌کند تا با در نظر گرفتن هزینه‌ها و منافع اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی استفاده از هر آفت‌کش، تعیین کند که آیا یک ماده شیمیایی برای مردم یا محیط‌زیست خطر غیرمنطقی دارد یا خیر.

EPA همچنین باید با قانون گونه های در خطر انقراض مطابقت داشته باشد که آژانس را ملزم می کند اطمینان حاصل کند که آفت کش ها به گیاهان یا حیوانات محافظت شده آسیب نمی رسانند.

گروه های حفاظت و مزرعه ادعا می کنند که EPA هر دو قانون را در تأیید dicamba نقض کرده است. اما EPA بارها حمایت خود را از dicamba تأیید کرده است و جدیدترین تأییدیه ها را در سال 2018 و سپس مجدداً با محدودیت های اضافه شده در سال 2020 صادر کرده است.

هیئتی متشکل از سه قاضی از دادگاه تجدیدنظر ناحیه نهم، تأییدیه سال 2018 را لغو کرد و دریافت که EPA تجزیه و تحلیل‌های ناقص و خطرات مربوط به علف‌کش‌های dicamba فروخته شده توسط مونسانتو و BASF را «به‌طور قابل‌توجهی دست کم گرفته است» و تأیید EPA را غیرقانونی کرده است. علاوه بر این، بررسی تاییدیه 2018 توسط دفتر بازرس کل EPA (OIG) نشان داد که منصوبان سیاسی که در مدیریت در EPA کار می‌کنند، خط‌مشی یکپارچگی علمی آژانس را نقض کرده‌اند و تحلیل‌ها و نتیجه‌گیری‌های دانشمندان را تغییر داده‌اند.

دولت بایدن گفته است که تصمیم خود برای تایید مجدد dicamba در سال 2020 – بر خلاف تصمیم 2018 – انگیزه سیاسی نداشته و با توجه به محدودیت‌های اضافه‌شده‌اش، مانند تاریخ‌های قطع ممنوعیت استفاده از آن و گسترش مناطق حائل در اطراف زمین‌هایی که dicamba اسپری می‌شود، مناسب است.

اما اسناد منتشر شده در این دعوا نشان می دهد که نفوذ بالقوه نامناسب مدیریت ارشد EPA در آخرین تاییدیه ادامه یافته است. ایمیل‌ها نشان می‌دهد که دانشمندان آژانس، برای مثال، در مورد مشارکت عملی الکساندرا دان، دستیار مدیر دفتر ایمنی شیمیایی و پیشگیری از آلودگی EPA بحث کرده‌اند.

سوابق نشان می دهد که دان شخصاً با مقامات بایر در مورد تأیید مجدد در سال 2020 ملاقات کرده است. و آنها نشان می دهند که وقتی دانشمندان آژانس در مورد نیاز به جلسات زیادی با بایر تردید کردند، ماتوسکو به آنها گفت که برای مدیریت ارشد مهم است که این کار را انجام دهند و کار کنند. با صنعت

ماتوسکو نوشت: “ما دوباره ملاقات می کنیم زیرا افراد سطح ارشد ما به ما گفته اند که این کار را انجام دهیم.” “بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم این است که گفتگو را به سمتی که می خواهیم پیش ببریم هدایت کنیم.”

جورج کیمبرل، مدیر حقوقی مرکز ایمنی غذا، گفت که نمی‌داند چگونه دولت بایدن به دفاع از تصمیم سال ۲۰۲۰ به عنوان غیرسیاسی ادامه داده است، در حالی که این تصمیم توسط همان مقاماتی که تصمیم سال ۲۰۱۸ را اتخاذ کردند، اتخاذ شده است.

کیمبرل گفت: «تصمیم 2020 توسط همان رژیم، همان دولت صادر شد.