این مقاله در یک داستان برای خواندن امروز، خبرنامه ای که در آن سردبیران ما توصیه می کنند یک مطلب را که باید از اقیانوس اطلس، از دوشنبه تا جمعه. برای آن در اینجا ثبت نام کنید.
در طول یک ویل فرل از میان آگهی‌های پردرآمد در سوپر بول دیشب، یک کامیون برقی جی‌ام‌سی سیرا را از میان ارتش مردگان زک اسنایدر عبور داد. او سپس یک شورت بلیزر برقی را سوار کرد بازی ماهی مرکب و با یک هامر EV هولناک یک فرار به راه انداختند. آگهی جنرال موتورز، جدیدترین آگهی در یک رشته تبلیغات سوپر بول، مملو از افراد مشهور و مشهور، امیدوار است که پیشنهادات باطری این شرکت را به همان اندازه قوی، توانا، ماچو و خواستنی نشان دهد که بنزینی بزرگ. کامیون هایی که برای چندین دهه فروخته است. در اینجا چیزی است که آگهی به شما نمی گوید: اینکه این وسایل نقلیه الکتریکی تا کجا پیش خواهند رفت بستگی زیادی به میزان هزینه ای دارد که می توانید خرج کنید.
نسخه اولیه 45000 دلاری Ferrell’s Blazer EV می تواند با یک شارژ 247 مایل را طی کند. برای جلوتر رفتن، باید 47595 دلار تا 290 مایل برد یا 51995 دلار برای رسیدن به 320 مایل هزینه کنید. نسخه پر زرق و برق 100000 دلاری سیرا برقی GMC برای مسافت 400 مایل رتبه بندی شده است، اما به طور گسترده انتظار می رود که مدل های سطح پایه آن کامیون با کاهش قیمت در هنگام ورود، برد کمتری داشته باشند. برای هامر احیا شده نیز، مسافت رانندگی یک فروش بیشتر است. هشتاد گرند 250 مایل خرید می کند، در حالی که با صرف شش رقمی، محدوده را به 350 می رساند.
آمریکایی ها با ولگردی روی چرخ های خود بیگانه نیستند. آنها معمولاً وام‌های بی‌پایان خودرو می‌گیرند تا پول بیشتری برای وسایل نقلیه بلندتر و محکم‌تر بگذارند، یا از برندی لوکس استفاده کنند که به دنیا می‌گوید. ما بهتر از تویوتا کار می کنیم. با این حال، با وجود این همه هزینه‌های نمایشی، آمریکایی‌ها، به‌ویژه، ماشین را به‌عنوان تساوی‌کننده بزرگ اسطوره‌سازی می‌کنند. هر چیزی که دارای چهار چرخ و موتور قابل اعتماد باشد، چه بیتر یا بنتلی، آزادی جاده را به ارمغان می آورد.
در آستانه انقلاب خودروهای برقی که مدت ها وعده آن را داده بود، این اسطوره قرار است به روز شود. آمریکایی‌هایی که دست به این کار می‌زنند و اولین خودروی الکتریکی خود را می‌خرند، مانند من، چیزهای زیادی برای دوست داشتن پیدا خواهند کرد. (من یک تسلا مدل 3 را در تابستان 2019 خریداری کردم.) همچنین ممکن است متوجه شوند که مالکیت خودروی برقی تصورات مربوط به رانندگی، هزینه و آزادی، از جمله اینکه چقدر ماشین می‌تواند با پول شما بخرد را تغییر می‌دهد. هیچ کس 5000 دلار اضافی برای خرید مخزن بنزین بزرگتر در هوندا سیویک خرج نمی کند، اما با یک خودروی برقی، وضعیت اقتصادی به طور ناگهانی بیشتر به این بستگی دارد که چقدر از جهان را می بینید – و چقدر استرس یا آزارتان را در کنار آن احساس خواهید کرد. راه
فورد F-150 لایتنینگ جدید – نسخه برقی پرفروش‌ترین خودروی قدیمی آمریکا و یکی از مهم‌ترین وسایل نقلیه برای ترغیب اکثریت کشور به کنار گذاشتن بنزین – در ابتدایی‌ترین شکل خود از 55000 دلار شروع می‌شود. (بله، خودروهای برقی گران هستند. اما در نظر بگیرید که قیمت متوسط آن هر وسیله نقلیه تا پایان سال گذشته تا 47000 دلار دزدیده شد، و آمریکایی‌ها در حال حاضر قیمت‌های لوکس وانت‌های قدیمی سودمند را پرداخت می‌کنند.) انتخاب باتری برد بلند F-150، که مسافت را با شارژ از 230 مایل به 320 افزایش می‌دهد، افزایش می‌یابد. هزینه حداقل 80000 دلار این روند در مورد برندهای تمام الکتریکی مانند تسلا، ریویان و لوسید و بسیاری از محصولات الکتریکی از خودروسازان قدیمی صادق است. گزینه باتری بزرگتر می تواند یک برآمدگی چهار یا پنج رقمی را به قیمت برچسب در حال افزایش اضافه کند.
آیا باید وام بزرگتری برای مایل های اضافی بگیرید؟ به نظر می رسد، آنها بیشتر از آنچه فکر می کنید اهمیت دارند. مقرون به صرفه ترین نسخه تسلا از مدل 3 را در نظر بگیرید. برد آن 272 مایل است، اما همه این مایل ها قابل استفاده نیستند: خودروساز رانندگان را از تجاوز از 90 درصد به طور منظم منع می کند و اضطراب برد، تعداد مایل های مفید در پایین باتری را محدود می کند. پایان، جایی که رانندگان نمی توانند خطر تمام شدن آب میوه را داشته باشند. همه مایل ها نیز برابر نیستند. یک شورت بولت که در ایالت بین ایالتی پرواز می کند، یا یک F-150 Lightning که یک قایق را به سمت دریاچه می کشد، آنقدرها که مایل های باقیمانده بیان شده نشان می دهد، پیش نمی روند. به همین دلیل، خودروهای برقی محبوب مانند هیوندای Ioniq 5 شروع به فهرست کردن آمار برد خود برای رانندگی در شهر و بزرگراه کرده‌اند، مانند اتومبیل‌های معمولی که به طور سنتی برای مسافت پیموده شده بنزین خود انجام می‌دهند، تا به مالکان بالقوه ایده واقعی‌تری نسبت به مسافت‌های مختلف ارائه کنند. سطح تریم وسایل نقلیه واقعاً بالا خواهد رفت.
این ارقام مسافت پیموده شده در مورد خودروهای جدید اعمال می شود. درست مانند باتری گوشی های هوشمند که به طور اجتناب ناپذیری رو به فراموشی می رود، باتری خودرو نیز در طول سال ها به طور پیوسته کاهش می یابد. ضمانت نامه ای مانند تسلا تنها تضمین می کند که باتری تا 100000 مایل رانندگی کمتر از 70 درصد ظرفیت اولیه خود نمی شود. پس از گذشت هشت سال از عمر خود، این مدل 3 272 مایلی ممکن است حداکثر برد آن 190 مایل باشد. ناگهان، شکاف‌های بین شارژرهای دوردست بزرگراه بزرگتر از آن چیزی است که ممکن است به نظر برسد، و ممکن است افسوس بخورید که در ابتدا نتوانسته‌اید بیشتر برای اندازه باتری خرج کنید.
من این اضطراب را از سال‌هایی که غرب آمریکا را در یک خودروی برقی دیدم به خوبی می‌دانم. با نزدیک شدن به شب در روز سال نو گذشته، من پارک ملی دث ولی را با 150 مایلی رانندگی در سراسر بیابان با برد استاندارد خودم مدل 3 از یک سوپرشارژر به سوپرشارژر دیگر ترک کردم. همانطور که ماشین از تپه بالا می‌رفت و سرازیری‌های شدید را طی می‌کرد، تخمین آن برای اینکه چه مقدار باتری در هنگام رسیدن باقی می‌ماند شروع به لغزش کرد، از یک بالشتک راحت به سمت یک عدد بسیار کم. من کروز کنترل را در حد مجاز یا پایین تر قفل کردم تا مطمئن شوم که با یک پای سربی هیچ مایلی برای خودم هزینه نخواهم کرد. در حالی که فشار می‌دادم، دو مجموعه چراغ جلو، سیاهی پشت سرم را سوراخ کردند، به داخل بسته شدند و سپس با خوشحالی در کنارم غوغا کردند. آنها نیز تسلا بودند، اما می‌توانستم نشانی را در پشت جاسوسی کنم که نشان می‌دهد 5000 تا 10000 دلار بیشتر برای یک نسخه دو موتوره و دوربرد ماشین پرداخت کرده‌اند.
برای کسانی که هرگز آسایش شهر را ترک نمی کنند، این نگرانی ها ناچیز به نظر می رسد. اما بسیاری از ما می‌خواهیم ماشین‌هایمان همه چیز را انجام دهند، همه جا بروند، ما را به زندگی بی‌پایانی که تصور می‌کنیم (یا زندگی‌ای که در آگهی‌های تبلیغاتی خودرو به ما وعده داده‌اند) ببرند. اضافه هزینه چربی برای مایل های اضافی – اگر بتوانید آن را ببلعید – ممکن است بین نگرانی که به آنجا خواهید رسید و دانستن اینکه به آن خواهید رسید تفاوت ایجاد کند.
این فقط اندازه باتری نیست. در آمریکای برق‌دار، دسترسی به شارژ ممکن است به یک نماد وضعیت تبدیل شود. از آنجایی که موج اول خودروهای برقی جدید بسیار گران بود، براکت های مالیاتی ثروتمند آمریکا بخش عمده ای از پذیرندگان اولیه را تشکیل می دادند. همین افراد همچنین کسانی هستند که به احتمال زیاد قادر به خرید خانه های خود و نصب شارژری هستند که می تواند یک شبه ماشین آنها را روشن کند. همانطور که استفاده از EV به سطوح اصلی می رسد – که با نرخ هایی پیش می رود که حتی از پیش بینی های کارشناسانه هم پیشی می گیرد – بسیاری از رانندگان برق جدید همان ساکنان شهری خواهند بود که از بازار مسکن محلی خود قیمت گذاری شده اند و دو دسته از مالکان EV را ایجاد می کنند.
جرمی میچالک، استاد دانشگاه کارنگی ملون و مدیر گروه برق رسانی خودرو، به من گفت: «شما در مورد اجاره‌کنندگانی صحبت می‌کنید که ممکن است گزینه نصب زیرساخت شارژ را نداشته باشند. «و حتی اگر امسال زیرساخت شارژ داشته باشند، اجاره‌کنندگان تمایل به جابه‌جایی دارند و نمی‌دانند که آیا در سال آینده به آن دسترسی خواهند داشت یا خیر. حتی بسیاری از صاحبان خانه ها پارکینگ خارج از خیابان ندارند و تکیه کامل به زیرساخت های شارژ عمومی یک بازی کاملاً متفاوت است.
برای کسانی که می‌توانند در خانه به برق وصل شوند، رانندگی روزمره بهتر می‌شود—دیگر توقفی در ایستگاه‌های خدماتی برای بالا بردن ماشین دایناسور وجود ندارد. اگر شما نمی تواند شارژ در خانه یا محل کار، مالکیت خودرو ممکن است آزاردهنده تر شود. همانطور که Michalek اشاره کرد، قرار نیست با ایستگاه های شارژ سریع مانند پمپ بنزین رفتار شود. استفاده از آنها می‌تواند به معنای رانندگی چند مایلی به نزدیک‌ترین نقطه باشد، احتمالاً در صف برای یک پریز منتظر بمانید، سپس منتظر بمانید تا واقعاً برق را به خودروی خود وارد کنید (این زمان با بهتر شدن فناوری کاهش می‌یابد، اما هنوز بسیار طولانی‌تر از پمپ کردن یک برق است. سوخت مایع برای یک یا دو دقیقه).
هزینه بیشتر از زمان و مزاحمت است. شارژ سریع در اماکن عمومی مشخص شده و هزینه بیشتری نسبت به شارژ در منزل دارد. هزینه برق مسکونی محل زندگی من در لس آنجلس حدود 24 سنت در هر کیلووات ساعت است. اوج نرخ بعد از ظهر برای سوپرشارژرهای تسلا در شهر می تواند دو برابر بیشتر باشد. افزایش استفاده از چنین سیگنال های قیمتی تا حدی به منظور متعادل کردن تقاضا است به طوری که افرادی که نیاز مبرمی به شارژ ندارند تا زمان های غیر اوج مصرف منتظر بمانند. در عمل، همچنین به این معنی است که مجبور به شارژ خودروی خود در ملاء عام، مالیات واقعی بر پول و زمان اجاره‌کنندگان است.
تاریخچه جنگ فرهنگی را کنار بگذارید و یک ماشین الکتریکی مانند هر فناوری جدید دیگری است: مزایا، معایب و سوالات بی پاسخی دارد. درایورهای جدید EV با گشتاور زومی، هزینه‌های نگهداری پایین‌تر و لذت بردن از تهویه مطبوع سگ شما در هنگام ورود به فروشگاه مواجه می‌شوند. آنها با تنش جدیدی در شانه ها کنار می آیند زیرا سطح باتری همچنان پایین می آید در حالی که دوشاخه بعدی کیلومترها در جاده باقی می ماند.
خوشبختانه، ما درمان اضطراب محدوده را پیدا کرده ایم. این پول است.