یک گزارش می گوید که 1 درصد ثروتمندترین انسان ها مسئول انتشار کربن بیشتر از 66 درصد فقیرترین آنها هستند که پیامدهای بدی برای جوامع آسیب پذیر و تلاش های جهانی برای مقابله با وضعیت اضطراری آب و هوا دارد.
جامع ترین مطالعه در مورد نابرابری آب و هوای جهانی که تاکنون انجام شده است نشان می دهد که این گروه نخبه، متشکل از 77 میلیون نفر از جمله میلیاردرها، میلیونرها و افرادی که بیش از 140000 دلار آمریکا (112500 پوند) در سال حقوق می گیرند، 16٪ از کل CO2 را تشکیل می دهند.2 بر اساس این گزارش، انتشار گازهای گلخانه ای در سال 2019 – برای ایجاد بیش از یک میلیون مرگ بیش از حد به دلیل گرما کافی است.
در شش ماه گذشته، گاردین با آکسفام، مؤسسه محیط زیست استکهلم و سایر کارشناسان به صورت انحصاری کار کرده است تا تحقیقات ویژه ای به نام شکاف بزرگ کربن را تهیه کند. این کتاب به بررسی علل و پیامدهای نابرابری کربن و تأثیر نامتناسب افراد فوق ثروتمند می‌پردازد که «نخبگان آلاینده» نامیده می‌شوند. عدالت اقلیمی در دستور کار اجلاس آب و هوایی Cop28 سازمان ملل در این ماه در امارات متحده عربی قرار دارد.
گزارش آکسفام نشان می دهد که در حالی که یک درصد ثروتمندترین افراد به زندگی عایق از آب و هوا و دارای تهویه مطبوع تمایل دارند، انتشار گازهای گلخانه ای آنها 5.9 میلیارد تن CO2 است.2 در سال 2019 – مسئول رنج های عظیم هستند.
این گزارش با استفاده از فرمول “هزینه مرگ و میر” – که توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده استفاده می شود – از 226 مرگ اضافی در سراسر جهان به ازای هر میلیون تن کربن، محاسبه می کند که انتشار گازهای گلخانه ای از 1٪ به تنهایی برای ایجاد گرما کافی است. مرگ و میر مربوط به 1.3 میلیون نفر در دهه های آینده.
در بازه زمانی 1990 تا 2019، انتشار 1% انباشته معادل از بین بردن برداشت سال گذشته ذرت اتحادیه اروپا، گندم ایالات متحده، برنج بنگلادشی و دانه های سویا چینی بود.
بر اساس این تحقیق، رنج به طور نامتناسبی متوجه افرادی است که در فقر زندگی می کنند، جوامع قومی به حاشیه رانده شده، مهاجران و زنان و دختران، که در خارج از خانه یا در خانه های آسیب پذیر در برابر آب و هوای شدید زندگی و کار می کنند. این گروه‌ها کمتر پس‌انداز، بیمه یا حمایت اجتماعی دارند که آنها را از نظر اقتصادی و همچنین فیزیکی در معرض خطر سیل، خشکسالی، موج گرما و آتش‌سوزی جنگل‌ها قرار می‌دهد. سازمان ملل می گوید کشورهای در حال توسعه عامل 91 درصد مرگ و میر ناشی از آب و هوای شدید هستند.
این گزارش نشان می‌دهد که حدود 1500 سال طول می‌کشد تا فردی در 99 درصد پایین‌ترین میزان کربن به اندازه ثروتمندترین میلیاردرها در یک سال تولید کند.
کیارا لیگووری، مشاور ارشد سیاست عدالت آب و هوایی آکسفام گفت: «ابر ثروتمندان در حال غارت و آلوده کردن سیاره زمین تا سرحد نابودی هستند و این کسانی هستند که کمترین هزینه آن را می پردازند. او گفت که بحران‌های دوگانه آب و هوا و نابرابری به یکدیگر دامن می‌زنند.
شکاف ثروت بین کشورها فقط تا حدی این اختلاف را توضیح می دهد. این گزارش نشان می دهد که در سال 2019 – جدیدترین سالی که داده های جامعی برای آن وجود دارد – کشورهای با درآمد بالا (عمدتا در شمال جهانی) مسئول 40 درصد از CO مبتنی بر مصرف جهانی بودند.2 انتشار گازهای گلخانه ای، در حالی که سهم کشورهای کم درآمد (بیشتر در جنوب جهانی) ناچیز 0.4٪ بود. آفریقا که از هر شش جمعیت جهان یک نفر را در خود جای داده است، تنها مسئول 4 درصد انتشار گازهای گلخانه ای است.
مشکلی که کمتر مورد بحث قرار گرفته اما سریعتر در حال رشد است، نابرابری در داخل کشورها است. میلیاردرها هنوز هم اکثراً سفیدپوست، مرد و ساکن ایالات متحده و اروپا هستند، اما اعضای این طبقه تأثیرگذار از ابرثروتمندان را می‌توان به طور فزاینده‌ای در سایر نقاط جهان یافت. میلیونرها حتی بیشتر پراکنده شده اند.
این گزارش می گوید که این خبر بدی برای آب و هوا در سطوح مختلف است. ردپای کربن فوق‌العاده 0.1 درصد – از سوپرقایق‌های تفریحی، جت‌های خصوصی و عمارت‌ها گرفته تا پروازهای فضایی و پناهگاه‌های روز قیامت – 77 برابر بیشتر از سطح بالایی است که برای رسیدن به اوج گرمایش جهانی در 1.5 درجه سانتی‌گراد لازم است.
سهام شرکت های بسیاری از ثروتمندان بسیار آلوده کننده است. بر اساس این گزارش، این نخبگان همچنین با داشتن سازمان‌های رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی، استخدام آژانس‌های تبلیغاتی و روابط عمومی و لابی‌گران، و اختلاط اجتماعی با سیاستمداران ارشد، که اغلب اعضای یک درصد ثروتمند نیز هستند، از قدرت سیاسی عظیم و رو به رشدی برخوردارند.
به عنوان مثال، در ایالات متحده، گزارش شده است که از هر چهار عضو کنگره، یک نفر دارای سهام شرکت های سوخت فسیلی است که در مجموع بین 33 تا 93 میلیون دلار ارزش دارند. این گزارش می‌گوید که این به توضیح اینکه چرا انتشار جهانی همچنان در حال افزایش است و اینکه چرا دولت‌های شمال جهانی 1.8 تریلیون دلار یارانه برای صنعت سوخت‌های فسیلی در سال 2020 اختصاص داده‌اند، کمک می‌کند، برخلاف وعده‌های بین‌المللی آنها برای حذف تدریجی انتشار کربن.
آکسفام خواستار مالیات بر ثروت سنگین بر ثروتمندان و مالیات‌های بادآورده بر شرکت‌های سوخت فسیلی است تا از بدترین آسیب‌دیدگان حمایت کند، نابرابری را کاهش دهد و سرمایه گذار به انرژی‌های تجدیدپذیر را تامین کند. این گزارش می‌گوید مالیات 60 درصدی بر درآمد یک درصد ثروتمندتر، 6.4 تریلیون دلار در سال افزایش می‌دهد و می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا 695 میلیون تن کاهش دهد که بیشتر از ردپای بریتانیا در سال 2019 است.
آمیتاب بهار، مدیر اجرایی موقت آکسفام بین‌الملل، گفت: «نداشتن مالیات بر ثروت به ثروتمندان اجازه می‌دهد تا از ما غارت کنند، سیاره ما را ویران کنند و از دموکراسی تسلیم شوند. مالیات بر ثروت شدید شانس ما را برای مقابله با نابرابری و بحران آب و هوا تغییر می دهد. اینها تریلیون‌ها دلار برای سرمایه‌گذاری در دولت‌های سبز پویا قرن 21 و همچنین تزریق مجدد به دموکراسی‌های ما در خطر است.»