در انتقاد شدید به حمایت جاش شاپیرو فرماندار پنسیلوانیا از یک “هاب هیدروژن” با بودجه فدرال، فعالان به رهبری مایا ون روسوم، حافظ رودخانه دلاور، خواستار مشارکت بیشتر جامعه شدند و نگرانی‌هایی را در مورد اثرات زیست‌محیطی و بهداشتی افزایش دادند.
کیلی بنسه گزارش می دهد اخبار اقلیمی داخل.
به اختصار:
- هدف دولت بایدن از هاب های هیدروژن کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است، اما بدبینان نسبت به آسیب های احتمالی زیست محیطی و افزایش وابستگی به سوخت های فسیلی هشدار می دهند.
- علیرغم وعده های ایجاد شغل و کاهش انتشار، اتکای این پروژه به منابع انرژی بالقوه بحث برانگیز، مانند گاز طبیعی شکسته شده، مخالفت ها را برانگیخته است.
- اعضای جامعه نسبت به دسترسی محدود به بحث‌های برنامه‌ریزی ابراز ناامیدی می‌کنند، زیرا می‌ترسند محله‌های آنها بیشترین عواقب زیست‌محیطی و بهداشتی پروژه را متحمل شود.
نقل قول کلیدی:
“وزارت انرژی گفت که مشارکت جامعه قرار است بالاترین اولویت باشد. شما هنوز باید با اعضای جامعه آسیب دیده جلسه ای داشته باشید تا بشنوید که آنها چه می گویند.”
– مایا ون روسوم، حافظ رودخانه دلاور
چرا این مهم است:
هاب های هیدروژن می توانند باعث ایجاد شغل در صنایع جدید و در حال گذار شوند، از تولید هیدروژن سبز گرفته تا کاربرد آن در حمل و نقل، تولید و ذخیره انرژی. اما تأثیرات آن بر جوامع محلی نیز مستلزم بررسی دقیق است، از جمله نیاز به فرآیندهای تصمیم گیری فراگیر که شامل ذینفعان محلی می شود.
ست مولندور می نویسد کسانی که جذب کربن و هیدروژن را به عنوان راه حل های جدید آب و هوا نگه می دارند، ما را به مسیر اشتباه هدایت می کنند.