خشکی می تواند پیشنهادات معدن جنوب غربی را خشک کند

PHOENIX— رهبران از سراسر آریزونا یکی پس از دیگری در تالار شهر فینیکس در حالی که اعلام موافقت‌نامه‌های داوطلبانه برای حفظ رودخانه کلرادو رو به زوال را در نوامبر جشن می‌گرفتند، سخنرانی‌هایی در مورد اهمیت حفظ آب در تالار شهر فینیکس ایراد کردند.

زمانی که تائو اتپیسون میکروفون را گرفت، سخنرانی او با کسانی که قبل از او رفته بودند تکرار شد. آب مایه حیات هستی است و استفاده کنندگان از حوضه رودخانه کلرادو یک قدم به حفظ سیستمی که به شکوفایی حیات در جنوب غربی کمک کرده است نزدیک تر بودند. سپس او فیل را در اتاق بزرگ کرد: حفاظت از آب های زیرزمینی آریزونا وجود نداشت و شرکت های معدن به دنبال استفاده از این مزیت بودند.

اتپیسون، نایب رئیس قبیله سان کارلوس آپاچی گفت: «دو شرکت بزرگ معدنی چندملیتی مستقر در خارج در جهان قصد دارند معدن مس رزولوشن عظیم را در نزدیکی سوپریور بسازند. این معدن حداقل از 775000 هکتار از آب های زیرزمینی استفاده خواهد کرد و زمانی که آب های زیرزمینی از بین رفت، از بین خواهند رفت. چگونه این می تواند به نفع آریزونا باشد؟»

سوالی است که ایالت و جنوب غربی باید به آن پاسخ دهند. ادعاهای معدن برای عناصر حیاتی برای انتقال انرژی پاک از آریزونا به نوادا و یوتا در حال انباشته شدن است. لیتیوم برای باتری ها برای ذخیره انرژی باد و خورشید و تامین انرژی خودروهای الکتریکی مورد نیاز است. مس سیم کشی را برای ارسال برق به جایی که برای برآوردن تقاضای انفجاری مورد نیاز است، فراهم می کند. اما آب در مسیر انتقال قرار دارد و خشکسالی تقریباً در هر توسعه پیشنهادی انرژی تجدیدپذیر، از انرژی خورشیدی گرفته تا انرژی آبی، نقش دارد، زیرا جنوب غربی بحث می‌کند که با هر قطره‌ای که بر جای می‌گذارد چه کاری انجام دهد، زیرا منطقه به دلیل تغییرات اقلیمی و دهه‌ها خشک‌شدگی می‌کند. از مصرف بیش از حد

مخالفان معدن استدلال می کنند که این پیشنهادها می تواند بر گونه های در معرض خطر، حقوق قبایل، کیفیت هوا و البته آب – هم کمیت و هم کیفیت آن تأثیر بگذارد. در سراسر جنوب غربی، داستان سال 2023 این بود که چگونه کاربران آب، از کشاورزان در حوضه رودخانه کلرادو گرفته تا شهرهای با رشد سریع در منطقه شهری فینیکس، نیاز به استفاده کمتر از آب داشتند، که باعث تغییر در توسعه مسکونی و شیوه‌های کشاورزی شد. اما کارشناسان منابع طبیعی و کارشناسان محیط زیست می گویند که از این گفتگو کنار گذاشته شده، آب مصرفی در عملیات معدنی و میزان مصرف معادن جدید است.

قبیله سان کارلوس آپاچی سال ها برای متوقف کردن معدن پیشنهادی رزولوشن مبارزه کرده است. این بنا در بالای اوک فلت، مکانی مقدس برای آپاچی ها و سایر جوامع بومی، و زیستگاه گونه های کمیاب مانند کاکتوس جوجه تیغی آریزونا که فقط در جنگل ملی تونتو در نزدیکی شهر سوپریور زندگی می کند، ساخته خواهد شد. پس از اینکه گروه مردمی Apache Stronghold شکایتی را برای جلوگیری از آن با این استدلال که توسعه آن حقوق مذهبی مردم بومی را نقض می کند، به دادگاه منطقه ای ایالات متحده در آریزونا شکایت کرد.

اما برای جوامع واقع در نزدیکی معدن و در سراسر منطقه شهری فونیکس، آبی که مصرف می‌کند به همان اندازه مشکل است.

در طول عمر معدن، رزولوشن تخمین می‌زند که از 775000 فوت جریب آب استفاده می‌کند که برای حداقل 1.5 میلیون خانوار آریزونا در حدود 40 سال کافی است. و کارشناسان می گویند که معدن احتمالاً به مقدار بیشتری نیاز دارد.

یکی از گزارش‌هایی که به سفارش قبیله آپاچی سن کارلوس تهیه شده است، می‌گوید: «این پروژه با پمپاژ میلیاردها گالن آب زیرزمینی از دره رودخانه نمک شرقی، هدف آریزونا را برای نظارت بر منابع کمیاب آب زیرزمینی‌اش دست نیافتنی می‌کند». در شهادت یکی از هیدرولوژیست ها به کنگره، مصرف آب 50000 آکر فوت در سال تخمین زده شد که حدود 35000 بیشتر از آنچه شرکت پیشنهاد کرده است از آبخوان برداشت کند.

معدن مس رزولوشن تنها عملیات معدنی پر مصرف آب نیست که پیشنهاد شده است. بسیاری از آنچه این صنعت به عنوان “مواد معدنی حیاتی” توصیف می کند، مانند لیتیوم و مس، در سرتاسر جنوب غربی یافت می شود که منجر به انبوهی از ادعاهای معدنکاری در زمین های دولتی تحت مدیریت فدرال این منطقه می شود.

راجر فلین، مدیر و وکیل مدیر پروژه اقدام معدنی وسترن، که قبایل و گروه های زیست محیطی را در دعاوی مربوط به معدن نمایندگی کرده است، گفت: «آب در جنوب غربی کمیاب تر خواهد شد، اما صنعت معدن اساساً از همه این مسائل مصون است. ، از جمله پرونده اوک فلت.

“اربابان دیروز”

برای درک استخراج معدن در ایالات متحده، باید با قانون معدن 1872 شروع کنید.

رئیس جمهور Ulysses S. Grant این لایحه را به عنوان راهی برای ادامه توسعه کشور به سمت غرب امضا کرد و به هر کسی اجازه می داد در زمین های فدرال به صورت رایگان استخراج کند. برای انجام این کار، تنها کاری که فرد باید انجام دهد این است که چهار چوب را در زمینی که فکر می‌کنند مواد معدنی وجود دارد، بکارند و ادعایی را مطرح کنند. برخلاف سایر صنایع که از زمین های عمومی استفاده می کنند – مانند صنعت نفت و گاز – هیچ حق امتیازی برای مواد معدنی استخراج شده از زمین های متعلق به مالیات دهندگان آمریکایی پرداخت نمی شود.

فلین از معدن به عنوان آخرین “اربابان دیروز” نام برد – اصطلاحی که توسط چارلز ویلکینسون، استاد قدیمی حقوق محیط زیست در دانشگاه کلرادو که اوایل امسال درگذشت – با اشاره به صنایعی مانند حفاری نفت و گاز، ابداع شد. مزرعه داری و قطع درختان که توسط دولت فدرال برای توسعه غرب پس از جنگ داخلی و بیرون راندن جمعیت های بومی از این سرزمین داده شد. فلین گفت، همه این مقررات صنعت تغییر کرده اند، به جز معدن.

او گفت که این امر باعث شده است که استخراج معدن به عنوان بیشترین استفاده از زمین های عمومی توسط تنظیم کننده ها در نظر گرفته شود که به آن اهمیت بیشتری نسبت به فعالیت های حفاظتی یا تفریحی می دهند.

جان هادر، مدیر اجرایی Great Basin Resource Watch، گفت: «شما مجبور نیستید واقعاً اثبات کنید که در یک ادعای استخراج مواد معدنی وجود دارد، لازم نیست هیچ مدرکی مبنی بر وجود ماده معدنی در آنجا ارائه کنید. ، یک گروه زیست محیطی مستقر در نوادا که بر ادعاهای استخراج معادن نظارت می کند. “شما فقط می توانید مشکوک باشید – و ظن زیادی در اطراف وجود دارد.”

بیشتر نوادا کاملاً به آب‌های زیرزمینی وابسته است، منبعی که به طور فزاینده‌ای کمیاب است. هادر گفت، بدون آب، شرکت‌هایی که مواد معدنی حیاتی را شکار می‌کنند نمی‌توانند استخراج کنند، بنابراین آنها به دنبال کسب حقوق آب از سایر کاربران هستند، معمولاً با خرید مزارع و مزارع و تغییر وضعیت اقتصادی و جمعیتی یک جامعه. زمانی که معادن توسعه می‌یابند، می‌توانند بر جریان‌های محلی، سطح آب‌های زیرزمینی و کیفیت آب تأثیر بگذارند زیرا سموم در طول سال‌ها به سفره‌های زیرزمینی و منابع سطحی نفوذ می‌کنند. اکنون، با توجه به گسترش انتقال انرژی پاک، رونق جدیدی در استخراج معدن وجود دارد که نگرانی‌های فزاینده‌ای را در مورد چگونگی تأثیرگذاری اکوسیستم‌های محلی ایجاد می‌کند. تنها در نوادا، بیش از 20000 ادعای استخراج مربوط به لیتیوم وجود دارد که البته بزرگترین آنها بحث برانگیز است.

نقش آب در مبارزه با مین

در شمال نوادا، شرکت‌ها دو معدن عظیم لیتیوم – Thacker Pass و Rhyolite Ridge – را در حوضه‌های آب زیرزمینی پیشنهاد کرده‌اند که قبلاً بیش از حد تصاحب شده‌اند. هر دو مورد بررسی شدید قرار گرفته‌اند، اولی به دلیل پیشنهاد در مکانی مقدس برای قبایل بومی محلی که همچنین برای دامداران منطقه و باقرقره در معرض خطر انقراض است، و دومی به دلیل تهدید یک گل وحشی در حال انقراض که در هیچ کجای دنیا یافت نمی‌شود.

اکنون Rover Metals مستقر در کانادا به دنبال حفاری یک پروژه اکتشاف لیتیوم در نزدیکی پناهگاه ملی حیات وحش Ash Meadows، زیستگاه تالاب در نوادا در نزدیکی مرز کالیفرنیا است که از ده ها گونه در معرض خطر و در معرض انقراض پشتیبانی می کند و یکی از متنوع ترین مکان های زیستی در جهان است. سیاره ای که دوستداران محیط زیست آن را “گالاپاگوس صحرا” می نامند.

Mason Voehl، مدیر اجرایی Amargosa Conservancy، یک گروه زیست محیطی که به رهبری این فشار کمک کرده است، گفت: «نوادان ها تقریباً بیش از هر ایالت دیگر مجبور بودند با وجود یا کمبود آب برای توسعه در طول تاریخ خود دست و پنجه نرم کنند. از پناهگاه محافظت کنید “این به نوعی ترکیب آن چالش واقعاً پیچیده است.”

مخالفان این پیشنهاد با موفقیت از اداره مدیریت زمین به دلیل تأیید سایت حفاری بدون مشورت با سایر آژانس ها در مورد تأثیر بالقوه بر منبع آب زیرزمینی حیاتی برای پناهگاه شکایت کردند. BLM تأییدیه خود را لغو کرد، اما شرکت پشتیبان آن همچنان در حال پیگیری مجوز است. وهل گفت: «یک برد بزرگ در این دنیا اساساً یک تاخیر است.

در یوتا نیز، شرکت ها به دنبال کاهش ذخایر آب برای استخراج لیتیوم هستند. Compass Minerals قصد داشت لیتیوم را از دریاچه نمک بزرگ استخراج کند، که در سال‌های اخیر به پایین‌ترین حد خود رسیده است، تا زمانی که واکنش‌های تنظیم‌کننده و فعالان محیط‌زیست باعث شد این شرکت در ماه نوامبر اعلام کند که حداقل در حال حاضر فعالیت خود را متوقف می‌کند. در امتداد رودخانه گرین، بزرگترین شاخه رودخانه کلرادو، Anson Resources مستقر در استرالیا به دنبال استخراج لیتیوم از آب نمک مدفون در اعماق زمین است. طرح حفر چاه به عمق 9000 فوت و استفاده از آب رودخانه کلرادو برای استخراج آب نمک، توجه محیط بانان محلی و اداره احیاء را که بر مدیریت رودخانه نظارت دارد، به خود جلب کرد، که هر دو ادعای شرکت را مبنی بر عدم انجام فرآیند آنها به چالش کشیدند. مقدار آب موجود برای مصارف دیگر را کاهش دهید.

ما آن را می بینیم [the company] تایسون روپر، مهندس عمران در دفتر احیاء، آژانس فدرال که بر انرژی آبی و آب در غرب نظارت دارد، در جلسه استماع حق آب انسون گفت: ادعا کرد که این آب غیرمصرف خواهد بود. “همه داده های موجود می گوید آب مصرف خواهد شد.”

او گفت که این می تواند پیامدهای بزرگی برای سایر کاربران و برنامه های آب در منطقه داشته باشد، نگرانی دیگری که آژانس های فدرال و فعالان محیط زیست نیز مطرح کرده اند.

روپر در جلسه استماع گفت: «این پتانسیل تأثیرگذاری بر عملیات و تخصیص‌های بسیار بزرگ‌تری دارد که نه تنها توسط تبادل آب بلوک گرین ریور، بلکه پروژه ذخیره‌سازی رودخانه کلرادو نیز ایجاد شده است». همان پروژه ای که آب 40 میلیون نفر، 5.5 میلیون جریب آبیاری، 22 قبیله، چهار منطقه تفریحی و 11 پارک ملی را تامین می کند.

این معادن و سایر معادن پیشنهادی در جنوب غربی، قطعات حیاتی در تلاش‌های ایالات متحده برای گردآوری منابع داخلی مواد معدنی حیاتی برای انتقال انرژی پاک هستند. اما پروژه‌های معدنی همچنین چیزی را ایجاد می‌کنند که به نظر بسیاری نه تنها بار جدی دیگری بر کاهش ذخایر آب در جنوب غربی است، بلکه باری است که با بررسی دقیقی روبرو نیست که سایر مصرف‌کنندگان عمده آب با آن مواجه هستند. برای برخی، آب معدنی تنش بین اثرات و راه حل های تغییرات آب و هوایی را برجسته می کند، زیرا از کشاورزان و شهرهای سراسر منطقه خواسته می شود که کاهش چشمگیر منابع آب خود را در منطقه ای که به سرعت در حال خشک شدن است بپذیرند، و توسعه دهندگان انرژی پاک تلاش می کنند تا به طور تصاعدی افزایش یابد. مقدار منابع خورشیدی و بادی فراوان جنوب غربی که آنها برداشت می کنند.