دولت برنامه‌هایی را برای آنچه که ادعا می‌کند بزرگترین توسعه انرژی هسته‌ای بریتانیا در ۷۰ سال گذشته است، ارائه کرده است، علی‌رغم نگرانی‌ها در مورد کاهش تولید هسته‌ای و تاخیر در پروژه.
وزیران روز جمعه نقشه راهی را منتشر کردند که دولت را مجدداً متعهد می کند تا ناوگانی از راکتورهای هسته ای با قابلیت تولید 24 گیگاوات تا سال 2050 بسازد که برای تامین یک چهارم نیاز برق ملی کافی است.
برای یک یا دو راکتور جدید هر پنج سال یکبار از سال 2030 تا 2044 تاییدیه داده می شود و به راکتور دیگری در مقیاس بزرگ علاوه بر نقطه هینکلی C و سایزول C برنامه ریزی شده، حمایت داده می شود، حتی در شرایطی که پروژه ها در مورد هزینه ها و مقیاس زمانی خود با عدم قطعیت روبرو هستند. .
این نقشه راه منعکس کننده برنامه هایی است که بوریس جانسون، نخست وزیر وقت، در سال 2022 برای «ساختن یک ساختمان جدید» ارائه کرد. [reactor] هر سال» تا بریتانیا را از سوخت فسیلی دور کند.
از آن زمان، توسعه‌دهنده Hinkley Point C، شرکت فرانسوی EDF، گفته است که هزینه اولین نیروگاه هسته‌ای جدید بریتانیا در یک نسل به 33 میلیارد پوند رسیده است که 30 درصد افزایش نسبت به سال 2015 را نشان می‌دهد، زمانی که هزینه آن را بین 25 تا 26 میلیارد پوند پیش‌بینی کرد. . همچنین نگرانی هایی وجود دارد که تاریخ شروع هینکلی ممکن است از تابستان 2027 به اوایل دهه 2030 به تعویق بیفتد.
سوناک گفت آخرین حمایت دولت از صنعت هسته ای “گام بعدی در تعهد ما به انرژی هسته ای است که ما را در مسیر رسیدن به صفر خالص تا سال 2050 به روشی سنجیده و پایدار قرار می دهد.”
او گفت: «اتمی پادزهر کاملی برای چالش‌های انرژی پیش روی بریتانیا است – سبز است، در درازمدت ارزان‌تر است و امنیت انرژی بریتانیا را برای بلندمدت تضمین می‌کند». این امر امنیت انرژی آینده ما را تضمین می کند و مشاغل و مهارت هایی را ایجاد می کند که برای ارتقاء سطح کشور و رشد اقتصاد خود نیاز داریم.
EDF در ژانویه اعلام کرد که تعطیلی چهار رآکتور هسته‌ای خود در بریتانیا را حداقل به مدت دو سال به تعویق می‌اندازد تا به رفع شکاف احتمالی موجود در منابع هسته‌ای بریتانیا تا پایان دهه کمک کند.
تولید انرژی هسته ای بریتانیا در سال 2023 پس از بسته شدن سه رآکتور در دو سال گذشته و تعمیرات قانونی باعث تعطیلی موقت 4 راکتور شد، به پایین ترین سطح خود در بیش از 40 سال گذشته رسید. EDF اعلام کرد که تولید هسته‌ای آن در بریتانیا از بالاترین سطح 65 تراوات ساعت در سال 2016، از هشت نیروگاه هسته‌ای، به کمتر از 40 تراوات ساعت در سال 2023 کاهش یافته است.
این شرکت امید خود را برای نسل هسته ای آینده خود به پروژه تاخیری Hinkley Point C و پروژه جانشین برنامه ریزی شده خود در Sizewell C در سافولک بسته است، که برای 12 سال گذشته برنامه ریزی شده است اما هنوز تصمیم نهایی برای سرمایه گذاری دریافت نکرده است.
جس رالستون، تحلیلگر واحد اطلاعات انرژی و اقلیم (ECIU)، گفت که سرمایه گذاری چند میلیون پوندی دولت از پول عمومی در صنعت هسته ای باید «امیدواریم که سرمایه گذاری بیشتر بخش خصوصی را آزاد کند».
پس از ارتقاء خبرنامه
رالستون گفت: «چالش این است که صنعت دارای سابقه ای در اجرای بیش از حد بودجه و عقب افتادن از برنامه است، بنابراین این امر به زودی امنیت انرژی بریتانیا را افزایش نمی دهد.
داگ پار، دانشمند ارشد صلح سبز بریتانیا، گفت: «دولت هر چند ماه یکبار یک اعلان عمومی بزرگ درباره هسته‌ای آینده منتشر می‌کند به این امید که یک سرمایه‌گذار بزرگ تبلیغات تبلیغاتی را باور کند و برای تامین مالی این فناوری قرن بیستم قدم بگذارد، اما اینطور نیست. کار کردن
پار اضافه کرد: «صنعت انرژی می‌داند که شرایط اقتصادی هسته‌ای کند و گران‌قیمت به‌هم نمی‌خورد و آینده قابل تجدید است.»
زمانی که راکتورهای واقعی از بودجه ساخت و ساز هنگفت خود عبور کرده و حقیقت را به آنها نشان می دهند، بعید است که این اعلان مبهم و آرزومند با ادعای اثبات نشده آن در مورد انرژی ارزان، نظر آنها را تغییر دهد.