دموکرات‌های مینه‌سوتا که به تازگی کنترل دولت ایالتی را در دست گرفته‌اند، سال 2023 را با وضع استاندارد برق پاک آغاز کردند. قانونگذاران میشیگان ماه‌ها بعد از آن پیروی کردند – به عنوان یکی از آخرین اقدامات خود قبل از انصراف برای سال.
کارشناسان می گویند که این دو قانون به یک سال اقدام اقلیمی پایبند بودند، زیرا مقامات ایالتی دموکرات سیاست های عمده ای را پیش بردند که شاهین های آب و هوا زمانی فقط می توانستند رویای آنها را داشته باشند.
مقامات دولتی پول و سرمایه سیاسی جدی را برای پاکسازی بخش برق – ستون فقرات انتقال انرژی – متعهد کردند و در عین حال وسایل نقلیه الکتریکی را تقویت کردند، گاز را در ساختمان‌های جدید محدود کردند و کارخانه‌هایی را برای تولید باتری و سایر فناوری‌های پاک ساختند. فعالان آب و هوا امیدوارند که چنین اقداماتی در سراسر کشور موج بزند، زیرا ایالات متحده در هدف خود برای نصف کردن انتشار گازهای گلخانه ای تا سال 2030 عقب مانده است.
سونیا آگاروال، مدیر عامل شرکت سیاست آب و هوایی انرژی نوآوری: سیاست و فناوری، گفت: در حالی که برخی از ایالت‌ها اقداماتی را برای تقویت نفت و گاز انجام دادند یا بودجه فدرال برای انرژی پاک را رد کردند، چنین شکست‌هایی استثنا بود، نه یک قاعده.
آگاروال که قبلاً یکی از دستیاران جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن در کاخ سفید بود، گفت: «ما در مورد برنامه های گسترده و گسترده ای که ما را به عقب می برند صحبت نمی کنیم. در مجموع، این سال واقعاً به نوعی سالی برای سیاست انرژی پاک در ایالت ها بود.
این چرخش سال گذشته آغاز شد، زمانی که کنگره 369 میلیارد دلار برای برنامه های انرژی پاک در قانون کاهش تورم تصویب کرد. سپس، در پی لغو حقوق فدرال سقط جنین توسط دادگاه عالی، دموکرات ها در انتخابات میان دوره ای بیش از حد عمل کردند تا پایتخت ایالت های کلیدی را حفظ کنند یا تغییر دهند.
این مقامات درست زمانی قدرت را به دست گرفتند که پول بی سابقه فدرال آب و هوا به ایالت ها سرازیر شد. این با یک تغییر به همان اندازه مهم، اما کمتر ملموس همراه بود: دموکرات‌ها تهاجمی‌تر شدند.
دموکرات‌های مینه‌سوتا و میشیگان با کنترل هر یک از ایالت‌ها با یک رای، هشدارهای جمهوری‌خواهان را مبنی بر اینکه قوانین عمده آب‌وهوایی پس از یک سال قیمت‌های بالای انرژی با واکنش‌های منفی مواجه خواهد شد، رد کردند. در عوض، دموکرات‌های ایالت نوسانی، اقدام اقلیمی را به عنوان یک دارایی انتخاباتی تلقی کردند.
نظرسنجی‌ها مدت‌ها حاکی از حمایت مردمی قوی از انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتر بوده است، اما دموکرات‌ها اغلب در خطر قیمت‌های بالاتر یا دستورات مخرب تردید داشتند. کاهش هزینه انرژی های تجدیدپذیر (به ویژه نسبت به سوخت های فسیلی) این بی میلی را کاهش داده است.
و با مثال تازه از رای دهندگانی که به دموکرات ها به دلیل استقبال از مبارزات مترقی در مورد سقط جنین پاداش می دهند، برخی از قانونگذاران ایالتی گفتند که احساس شجاعت می کنند تا سیاست های محبوب آب و هوایی را نیز ادامه دهند.
پروتئمپور لوری پوهوتسکی، رئیس مجلس نمایندگان میشیگان، گفت: «سقط جنین چشم‌انداز سیاسی دموکرات‌ها را تغییر داد. فکر می‌کنم این اولین موردی بود که ما فقط حرف‌های مردم را در مورد آنچه می‌خواستند می‌پذیرفتیم – و نگران این نبودیم که چیزها را خیلی دور کنیم.»
پوهتسکی گفت: زمانی که قانونگذاران میشیگان با مخالفت جمهوری خواهان و صنعت در مورد بسته آب و هوایی خود مواجه شدند، دموکرات ها به سقط جنین به عنوان یک نقشه راه نگاه کردند: آنها با استفاده از برخی پیام های سنتی محافظه کارانه، مانند حقوق مالکیت و استقلال انرژی، و نظرسنجی های مورد اعتماد که نشان می داد رأی دهندگان عموماً حمایت می کنند، از سیاست های خود دفاع کردند. دستور کار آنها
پوهوتسکی می‌گوید: «این فقط یک جورهایی بود که از مسیر خودمان خارج شویم.
از خودروهای برقی گرفته تا ممنوعیت گاز
در طول سال گذشته، ایالت هایی که از کالیفرنیا تا نیویورک امتداد دارند، سیاست های عمده آب و هوایی را برای برق، حمل و نقل، ساختمان ها و صنعت پیش برده اند.
نیوجرسی و ده ها ایالت دیگر استانداردهای سختگیرانه انتشار گازهای گلخانه ای کالیفرنیا را پذیرفتند و قوانین آلایندگی ایالت طلایی را به حدود یک سوم بازار خودروی ایالات متحده گسترش دادند. (بقیه، مانند ماساچوست، قبلاً آنها را در سال گذشته پذیرفته بودند.) استانداردها خودروسازان را ملزم به فروش درصد فزاینده ای از «خودروهای بدون آلایندگی» می کنند، که عملاً فروش خودروهای گازسوز جدید را تا سال 2035 ممنوع می کند – اگرچه کلرادو و نیومکزیکو از پذیرش این ممنوعیت کامل کوتاهی کردند. .
در مینه‌سوتا، قانونگذاران استانداردهای جدیدی را برای برنامه‌ریزی حمل‌ونقل خود تعیین کردند که به دنبال کاهش مایل‌های طی شده توسط وسایل نقلیه است – به گفته کارشناسان، رویکردی نوآورانه که می‌تواند الهام‌بخش تلاش‌های مشابه در سایر ایالت‌ها باشد.
چندین ایالت همچنین به موضوع مهم دور شدن از وسایل گازسوز پرداختند. به عنوان مثال، در نیویورک، قانونگذاران ممنوعیت زیرساخت های سوخت فسیلی در اکثر ساختمان های جدید را تصویب کردند که بین سال های 2026 و 2029 به تدریج اجرا می شود.
ایالت واشنگتن همچنین در آستانه ممنوعیت اتصال گاز در ساختمان‌های جدید بود، اما پس از آنکه دادگاه فدرال در ماه آوریل ممنوعیت گاز در برکلی، کالیفرنیا را لغو کرد، این ایالت عقب‌نشینی کرد. در عوض، ایالت واشنگتن تنها در صورتی به سازندگان اجازه می‌دهد که سیستم‌های گازی را نصب کنند که بتوانند با بازده انرژی یک پمپ حرارتی مطابقت داشته باشند – به این معنی که باید وسایل گازسوز را با نصب عایق بیشتر یا کاهش مصرف انرژی در جای دیگر جبران کنند.
ایالت واشنگتن همچنین سیستم جدید cap-and-trade خود را آغاز کرد که مزایده کربن آن تاکنون بیش از 1.5 میلیارد دلار درآمد برای ایالت به ارمغان آورده است. قانون ایالت واشنگتن این پول را به سمت پروژه های کاهش انتشار گازهای گلخانه ای هدایت می کند، با دستوری که حداقل 35 درصد از بودجه به طور مستقیم به جوامعی که بیش از حد بار سنگین هستند، منتفع شوند.
ایالت های دیگر، فریفته برنامه های آب و هوایی فدرال که نیاز به بودجه مشابه دارند، صدها میلیون دلار یارانه یا کمک های مالی را تصویب کردند. برخی، مانند بودجه 350 میلیون دلاری میشیگان “در صندوق رقابت میشیگان بسازید”، به مقامات ایالتی آزادی عمل گسترده ای برای پیگیری بودجه فدرال برای تولید تمیز و برق رسانی خودرو و همچنین سرمایه گذاری های دورتر از آب و هوا، مانند تولید نیمه هادی، داد.
سایر ایالت ها یارانه های هدفمندتری را تصویب کردند. بسته اقلیمی 90 میلیون دلاری اورگان شامل یک استاندارد عملکرد انرژی برای ساختمان‌های تجاری است که به صاحبان ساختمان‌هایی که معیارهای خود را زودتر از موعد مقرر برآورده می‌کنند، یارانه ارائه می‌دهد. ایالت قصد دارد این مشوق ها را با برنامه های فدرال هماهنگ کند و به مالکان ساختمان اجازه دهد یارانه های خود را جمع کنند.
آیا همه آن سیاست های جدید آب و هوایی به کاهش عمیق انتشار گازهای گلخانه ای تبدیل می شود؟ کارشناسان می گویند که آزمون واقعی زمانی رخ خواهد داد که ایالت ها اجرای برنامه هایی را که در سال جاری انجام داده اند آغاز کنند.
میگل موراوک، یکی از همکاران ارشد در سازمان غیرانتفاعی RMI که بر سیاست حمل و نقل تمرکز دارد، گفت: “دنده ها در حال چرخش هستند، اما ما هنوز در مرحله برنامه ریزی هستیم.”
تعهد در مقابل عمل
حتی با چند برابر شدن سیاست های آب و هوایی ایالت، تولید نفت و گاز طبیعی ایالات متحده به بالاترین حد خود رسیده است. برخی از تحلیلگران انتظار دارند که این رشد تا سال آینده ادامه یابد.
اشتهای کمی در میان برخی از فرمانداران دموکرات وجود داشته است – مانند فرمانداران. میشل لوژان گریشام از نیومکزیکو، جرد پولیس از کلرادو و جاش شاپیرو از پنسیلوانیا – برای محدود کردن حفاری، حتی اگر از محدودیت‌هایی در مورد تأثیرات زیست‌محیطی صنعت حمایت کنند.
بر اساس گزارشی که در این ماه از صندوق دفاع از محیط زیست منتشر شد، در واقع، فرمانداران اقلیم محور در سراسر کشور پشت اهداف کربن زدایی خود هستند.
بر اساس گزارش EDF، بیست و سه ایالت، همراه با پورتوریکو و گوام، در مسیری هستند که اهداف کاهش انتشار خود را تا حدود 29 درصد از دست می‌دهند، یعنی بیش از 6 میلیارد تن معادل دی اکسید کربن.
پام کیلی، معاون EDF در امور آب و هوای ایالات متحده، گفت: «بسیاری از این فرمانداران سال‌ها در مقام رهبری آب و هوا بوده‌اند. “زمان آن فرا رسیده است که آنها از تعهدات و برنامه ها فراتر روند.”
برخی از فرمانداران دموکرات نیز علیه سیاست های آب و هوایی کار کرده اند. گریشام چندین برنامه آب و هوایی، از جمله یارانه 4000 دلاری خودروهای برقی و بودجه تحقیقات زمین گرمایی را با اشاره به هزینه های آنها وتو کرد.
و در کنتاکی، اندی بشیر، فرماندار دموکرات، بودجه فدرال برای توسعه یک طرح آب و هوا را رد کرد – تصمیمی که میلیون ها دلار از کمک های مالی کاهش آلودگی آب و هوا توسط EPA را نادیده گرفت. برخی از شهرهای کنتاکی امیدوارند که در نقش ایالت قدم بگذارند، برنامه ای ایجاد کنند و بودجه را مطالبه کنند.
فرمانداران جمهوری خواه در فلوریدا، آیووا، داکوتای جنوبی و وایومینگ همان کمک های مالی را که یکی از بزرگترین پول های قانون کاهش تورم برای ایالت ها است، رد کردند.
مارک گوردون، فرماندار وایومینگ، ماه گذشته پس از درخواست اولیه، از این برنامه خارج شد، و به این دلیل استناد کرد که «نگرانی روزافزون من مبنی بر اینکه EPA تلاش‌های برنامه‌ریزی وایومینگ و سایر ایالت‌ها را وارونه می‌کند و به دستوری برای تعطیلی پیش از موعد وایومینگ «همه چیز» تبدیل می‌کند. رویکرد توسعه انرژی بالاتر.»
سایر ایالت های تحت حکومت جمهوری خواهان اقدام مستقیمی برای تقویت سوخت های فسیلی انجام دادند. تگزاس قانونی را برای تشویق ساخت نیروگاه های جدید گازسوز تصویب کرد که شامل 5 میلیارد دلار وام و کمک های بلاعوض بود.
و مجلس قانونگذاری کارولینای شمالی تحت تسلط GOP استانداردهای خودروهای تمیز روی کوپر فرماندار دموکرات و همچنین کدهای جدید بهره وری انرژی برای خانه ها را مسدود کرد و کدنویسان ساختمان ایالت را در این فرآیند بی اعتبار کرد.
“فضای پر رقابت”
آن تقسیم صفحه – انرژی های تجدید پذیر بیشتر از یک طرف. نفت بیشتر از سوی دیگر – برخی از طرفداران آب و هوا این سوال را دارند که آیا سال 2023 نقطه عطف واقعی خواهد بود یا خیر.
اریک شلنکر-گودریچ، مدیر اجرایی مرکز حقوق محیط زیست غربی، گفت: “یک سوال باز وجود دارد که آیا ما واقعاً در حال سرمایه گذاری در انتقال از سوخت های فسیلی هستیم یا نه.”
او گفت که صرف افزودن انرژی های تجدیدپذیر بیشتر به سوخت های فسیلی به معنای از دست دادن جدول زمانی کربن زدایی است که علم به آن نیاز دارد. اما این رویکرد نیومکزیکو و سایر ایالت های تولیدکننده نفت بوده است و با سیاست های فدرال تقویت شده است.
قانون کاهش تورم مزایده اجاره‌های بادی دریایی فدرال را به اجاره‌های نفت فراساحلی مرتبط می‌کند و به جذب کربن و هیدروژن یارانه می‌دهد – همه اولویت‌های بخش نفت و گاز. قانون زیرساخت هر دو حزب در سال 2021 همچنین میلیاردها دلار برای شارژرهای خودروهای الکتریکی، درپوش چاه‌های نفت و گاز، و جاده‌ها و پل‌های سنتی فراهم کرد.
شلنکر-گودریچ گفت: «این قوانین روی هویج متمرکز هستند، نه روی چوب.
تلاش‌ها برای محدود کردن مستقیم انتشار نتایج متفاوتی داشته است. به عنوان مثال در سپتامبر، زمانی که کلرادو مقررات خود را در مورد آلاینده‌های عمده صنعتی نهایی کرد.
دولت پولیس از این قوانین به عنوان تلاشی پیشگام برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه ای از بخش هایی که به سختی قابل تنظیم هستند استقبال کرد. اما طرفداران آب و هوا آن را «بدتر از انجام ندادن هیچ کاری» می‌خواندند، زیرا محدودیت‌ها و سقف انتشار بالای آن می‌تواند به تولیدکنندگان این امکان را بدهد که بیشتر از وضعیت موجود آلودگی ایجاد کنند.
طرح منطقه‌ای گازهای گلخانه‌ای – یک بازار اجباری سقف و تجارت 11 ایالتی – نیز جاده‌ای پر از دست‌انداز داشته است.
تصمیم دادگاه پنسیلوانیا مانع از مشارکت این ایالت در بازار شد و اگرچه دولت شاپیرو این تصمیم را به چالش می کشد، فرماندار رسماً به پیوستن به برنامه تجارت کربن متعهد نیست. در همین حال، تلاش فرماندار جمهوری خواه گلن یانگکین برای بیرون راندن ویرجینیا از RGGI پس از اینکه دموکرات ها کنترل کامل قوه مقننه را به دست گرفتند، با شکست مواجه شد.
شلنکر-گودریچ گفت: در حالی که ایالت ها درهای جدیدی را به روی اقدامات اقلیمی باز می کنند – تا حدی به لطف قوانین آب و هوا و زیرساخت ها – آینده هنوز نامشخص است.
“[The Inflation Reduction Act] کل فضای دفاعی، سیاسی و اقتصادی را به فضایی داغ تبدیل کرد. اما همچنان مورد مناقشه است.» “این یک گام مثبت در جهت درست است. اما از بسیاری جهات، برای افرادی که به چیزهای بعدی متمایل هستند، همچنین نشان می‌دهد که این گذار چقدر از نظر سیاسی و اقتصادی دشوار خواهد بود.»