یک تحقیق نشان می دهد که بار مالی فزاینده پاکسازی آلودگی معادن در بریتیش کلمبیا، به طور بالقوه بر دوش مالیات دهندگان است.
فرانچسکا فیوندا، جفری جونز و چن وانگ گزارش می دهند ناروال.
به اختصار:
- معدن متروکه Tulsequah Chief در بریتیش کلمبیا که از دهه 1950 بسته شد، همچنان به نشت فلزات سنگین ادامه می‌دهد و نگرانی‌های زیست‌محیطی و هزینه‌های پاکسازی را که حدود 72 میلیون دلار تخمین زده می‌شود، افزایش می‌دهد.
- صنعت معدن بریتیش کلمبیا، که برای اقتصاد کم کربن بسیار مهم است، با کسری 753 میلیون دلاری در هزینه های پاکسازی تخمینی مواجه است و مالیات دهندگان در معرض خطر پوشش این شکاف هستند.
- علیرغم سیاست‌های جدید برای پرداختن به بدهی‌های معدنی، کارشناسان و رهبران بومی هشدار می‌دهند که اقدامات فعلی ناکافی است و بار مالیات‌دهندگان بیشتر و آسیب‌های زیست‌محیطی را به دنبال دارد.
نقل قول کلیدی:
«اگر ذخایر معدن به اندازه‌ای که انتظار داشتید قابل دوام یا اقتصادی نباشد، چه؟ اگر در صورت ورشکستگی آن مالک، نتوانید مالک دیگری برای معدن پیدا کنید؟ اگر افت قیمت کالاها باعث تضعیف شرایط تجاری برای بازیابی آن ذخایر شود، چه؟
– جیسون دیون، مدیر ارشد تحقیقاتی در موسسه آب و هوای کانادا
چرا این مهم است:
این موضوع بر تنش بین توسعه اقتصادی و نظارت بر محیط‌زیست تأکید می‌کند و نیاز به شیوه‌های استخراج معدنی پایدار و سیاست‌های مالی مسئولانه برای حفاظت از محیط زیست و منافع مالیات دهندگان را برجسته می‌کند.
سال ها پس از توقف استخراج، میراث اورانیوم در سرزمین بومی باقی مانده است.