نوشته: “Plastic People” – مستندی که دیدگاه من را نسبت به پلاستیک تغییر داد

1. هیچ راهی برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض پلاستیک وجود ندارد

پلاستیک چنان در زندگی روزمره ما تبدیل شده است که اجتناب کامل از آن یک چالش بزرگ، اگر نگوییم غیرممکن است. همه جا وجود دارد – از بلندترین کوه ها تا عمیق ترین بخش های اقیانوس های ما. اگر نگاه دقیق تری به محصولات مورد علاقه خود بیندازید، احتمالا متوجه خواهید شد که بسیاری از آنها حاوی پلاستیک هستند. همه ما بدون توجه به تلاش‌هایی که برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض آن انجام می‌دهیم، رگه‌هایی از پلاستیک را در بدن خود حمل می‌کنیم.

2. پلاستیک ها هرگز ناپدید نمی شوند، آنها فقط به ذرات ریزتر تجزیه می شوند

پلاستیک ها، پس از ایجاد، به حضور دائمی در محیط ما تبدیل می شوند. این به دلیل میکروپلاستیک ها است، که ذرات ریزی هستند که هنگام شکستن پلاستیک به جای تجزیه و ناپدید شدن، تشکیل می شوند. این قطعات راه خود را به غذا، آب، گیاهان، محصولات کشاورزی، اقیانوس‌ها و مکان‌های دیگر پیدا می‌کنند. ما اغلب می شنویم که بازیافت راه حل است، اما در واقعیت، بازیافت چیزی بیش از یک راه حل چسب زخم نیست. تنها راه حل واقعی توقف تولید این محصولات مضر است.

3. تحقیقات در مورد اثرات میکروپلاستیک ها بر بدن انسان محدود است

وقتی فهمیدم که ما تازه شروع به مطالعه اثرات پلاستیک بر سلامت انسان کرده ایم، شگفت زده شدم. برخی از مواد شیمیایی موجود در پلاستیک که ما با آنها آشنا هستیم – بازدارنده‌های شعله، PFAS، BPA، فتالات‌ها و سایرین – و از قبل می‌دانیم مضر هستند. این مواد با مشکلات سلامتی مانند چاقی، ناباروری، سرطان، بیماری قلبی و غیره مرتبط هستند. بنیانگذار و دانشمند ارشد Environmental Health Sciences، پیت مایرز – که در این فیلم حضور دارد – همچنین اشاره کرد که چگونه پلاستیک ها بر تعداد اسپرم تأثیر منفی می گذارند و تا سال 2045، بسیاری از مردان نمی توانند به راحتی تولید مثل کنند. تصور اثرات بالقوه ای که مواد شیمیایی ناشناخته در پلاستیک ها ممکن است بر سلامتی ما داشته باشد، حتی ترسناک تر است.

4. تولید پلاستیک به طور مستقیم با شرکت های نفت و گاز مرتبط است

من اغلب در مورد ارتباط بین مواد شیمیایی زیست محیطی و شرکت های بزرگ شنیده ام. این رابطه نزدیک به این معنی است که تقاضا برای پلاستیک به طور مستقیم بر تقاضا برای سوخت های فسیلی تأثیر می گذارد. یکی از ساکنان این فیلم نشان می دهد که چگونه یک کارخانه پتروشیمی در نزدیکی شهر آنها را با سطح بالای بنزن آلوده می کند، علی رغم اینکه سطح ایمن بنزن صفر است. کارخانه‌های پتروشیمی – که سوخت‌های فسیلی را به مواد شیمیایی تبدیل می‌کنند – در سراسر ایالات متحده جوامع مجاور را آلوده می‌کنند و اکثر پلاستیک‌ها از مواد پتروشیمی به دست می‌آیند. این شرکت‌ها قصد دارند تا سال 2060 مصرف پلاستیک خود را سه برابر کنند. این نگران‌کننده است که فکر کنیم شرکت‌های بزرگ در حال بررسی افزایش مصرف پلاستیک هستند، در حالی که ما در حال تلاش برای مدیریت سطح تولید فعلی هستیم.

5. راه حل بر عهده ما نیست. تنها راه چاره کاهش میزان تولید است

نمی‌توانستم از خود بپرسم: «باید در این مورد چه کار کنیم؟» نسل‌های گذشته با چالش‌های آلودگی مواجه شدند و به آن‌ها پرداختند. چرا ما همین کار را نمی کنیم؟ ما می توانیم به صورت جداگانه برای کاهش پلاستیک در خانه ها و زندگی روزمره خود کار کنیم، اما این مسئله به طور کامل حل نمی شود. ما باید این محصولات و مواد شیمیایی خطرناک موجود در آنها را دوباره طراحی کنیم.

برای کسانی که ممکن است به طور کامل از تأثیرات پلاستیک بر سلامتی مطلع نباشند، این مستند به عنوان یک چشم باز کننده بزرگ عمل می کند. کشف اینکه محصولاتی که به آنها اعتماد داریم و در زندگی روزمره در معرض آنها قرار می‌گیریم، واقعاً به ما آسیب می‌رسانند، می‌تواند ناامیدکننده باشد. این مستند به این موضوع روشن می‌شود، آگاهی را ارتقا می‌دهد و امیدواریم که تغییر ایجاد کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فیلم Plastic People، به وب سایت آنها مراجعه کنید اینجا.